Za preko 6 decenija rada snimio je preko 50 izuzetnih filmova, i svojim vizionarskim radom postavio novi standard svim budućim režiserima i producentima. Njegov rad u oblasti trilera i dan danas se posmatra sa jednakim uzbuđenjem kao i nekada.
Maldost
Alfred Hičkok rođen je 13. avgusta 1889. godine u Londonu. Imao je normalno detinjstvo, i s' obzirom da su mi i otac i majka bili katolici pohađao je katolički internat. Sa 14 godina je ipak morao da se ispiše iz škole jer je ostao bez oca. Tada se upisao u pomorsko-inženjersku školu, i ubrzo diplomirao i počeo da se bavi crtanjem planova i dizajniranjem plakata. Ubrzo su mu za oko zapali nemi filmovi i 1920. godine se zaposlio u jednom filmoskom studiju. Pet godina nakon toga u istom studiju režirao je svoj prvi film ,,Vrtovi zadovoljstva''. Tada je zvanično počela njegova dugogodišnja karijera.
Karijera
Hičkok je bio neverovatno talentovan za snimanje i režiju. Brzo je napredovao i stigao do visokog nivoa u režiserskim krugovima. Već nakon svog trećeg filma ,,Stanar: Priča o londonskoj magli'' 1927. godine stiče ugled majstora trilera. Taj film bio je prvi od mnogo ,,hičkokovskih'' filmova i definisaće njegovu ranu karijeru. Godinu dana ranije oženio se Almom Revil sa kojom je imao ćerku. Hičkok je imao tu čast da 1929. režira prvi britanski zvučni film ,,Ucena''.
Taj film lansira njegovu karijeru na novi nivo, a Hičkok zbog njega dobija ugovor za šest filmova koje je snimio u periodu od 1933. do 1938. godine. Najuspešniji film tog perioda bio je ,,Trideset devet stepenica''. To je bio film koji je obeležio Hičkokov rad van SAD, i koji je postavio veoma visoku lestvicu za sve njegove naredne filmove. Uspeo je da privuče pažnju Holivuda, i 1939. se seli u Los Anđeles i kreće sa radom na svom prvom američkom filmu ,,Rebeka''. Godine 1940. ,,Rebeka'' se pojavila u bioskopima, bila nominovana za oskara u devet kategorija, a osvojila dva: za najbolji film, i najbolju crno belu sliku. Film je tada bio dosta kontroverzan zbog potencijalne LGBT akcije.
Hičkokov rad postajao je sve kontroverzniji i drugačiji od svega šta se do tada snimalo. Nekoliko puta se dotakao psihoanalize, apstraktnih ideja Salvadora Dalija, često je morao da izbacuje scene iz svojih filmova jer bi ,,uznemiravale publiku''. Do kraja 1650. napravio je mnoštvo filmova sa velikim glumcima i glumicama tog vremena. Među kojima su ,,Pozovi M za ubistvo'', ,,Prozor u dvorištu'', ,,Nevolje s Harijem'', i još mnogo drugih.
Hičkok dostiže vrhunac svoje karijere filmovima ,,Sever-severozapad'', ,,Psiho'' i ,,Ptice''. Ti filmovi snimljeni su između 1959. i 1963. godine i obeležili su njegovu celokupnu karijeru. Alfred se nije puno udaljavao od svojih klasičnih motiva, ali ih je svaki put predstavljao na drugačiji način. Njegova formula po kojoj je držao gledaoce zalepljene za ekran u iščekivanju i danas je veoma uspešna.
Svoj poslednji film Hičkok snima 1976. godine. Film ,,Prodična zavera'' nije bio istog kalibra kao njegov prethodni rad, ali je idalje bio jedan od boljih filmova tog perioda.
Smrt
Alferd je priminuo na današnji dan 1980. nakon dužeg bolovanja od bubrežne infekcije. Preminuo je u Los Anđelesu gde je i živeo, a nakon smrti je kremiran. Hičkok je pored Oskara dobio još mnogo nagrada i nominacija i u očima ljubitelja filmova i kritičara bio je jedan od najboljih režisera svih vremena. Posthumno mu je dodeljeno zvanje viteza 1980. godine od strane kraljice Elizabete.
Comments